FİLMLERE KONU OLACAK GERÇEK BİR YAŞAM HİKAYESİ
Sizlere bugün anlatacağım hikayeyi beraber yakinen çalıştığım bir doktor arkadaşım nakletti bana.
O sakin duru sesiyle anlatırken ben onun yerine heyecanlanıyor , duygusal tepkiler veriyordum. Yaşananların gerçekliği ve trajedisi akıyordu gönlüme kelimelerden...
Nakletti dedim çünkü onun yakın bir arkadaşı hikayemizin kahramanının torunuydu...Ben sizlere naklederken şehir ismi bile vermiyorum.
Benim sorumlu olduğum görevlerden biri de yeni doğan eğitimleri vermek .Yeni doğanla ilgili konuşurken aklına geldi zaten bu konuyla ilgili hikaye..
Yıllar yıllar önce yeni doğan yoğun bakım ünitesi diye bir şey henüz yokken şehir merkezine saatlerce uzaklıkta olan bir köyde 2. çocuğuna hamile olan anne güç bela hastaneye yetiştirilir ve bir kız bebek dünyaya getirir.
Bebek prematüre , düşük doğum ağırlıklı ve solunum sıkıntısı gibi bir çok sağlık sorunu ile yaşam mücadelesi vermektedir.
O zamanın sağlık şartlarında akciğer gelişimi için sürfaktan uygulamaları gibi gelişmiş
müdahaleler yapılamadığından bu durumdaki bebekler yüksek oranda kaybedilmekteydi.
Biraz da bu nedenden köyde 1,5 yaşında bir küçük çocuğu daha olan anneye yeni doğan
bebeğinin yaşadığı söylenmez. Doğumu yaptıran doktor babayı bir kenara çeker ve şöyle konuşur :
'' Yaşaması çok zor ama Allah 'tan ümit kesilmez. Bebek burada kalsın tamamen sağlığına
kavuşursa sana haber vereceğiz. '' Aile köyüne döner hayat normale .
Anne kendisine gösterilmek istenmeyecek sağlık sorunlarına sahip bebeğini kaybettiğine inandırılır.
Cahillik , fakirlik , imkansızlık çok da zor olmaz o zamanın şartlarında... Aylar sonra babaya bir haber ulaştırılır.
'' Çocuğun iyileşti gel al .'' Baba gider aylar sonra kucağında yaşam sınavını kazanmış yavrusu ile gelir.
Asıl sorun bundan sonra başlar anne çocuğu rededer. Çocuğun adamın başka bir ilişkisinin sonucu olduğuna inanır ve çocuğu eve sokmaz .
Çocuğa 4 - 5 yaşlarına kadar halası bakar ve bir gün anne tekrar doğum yaptığı hastaneye
başka bir sağlık sorunu için geldiğinde doğumu yaptıran doktora rastlar. Doktor tüm hikayeyi ve
ölmek üzere olan bebeğe uyguladıkları aylar süren bakımı anlatır. Çocuk eve geri getirilir.
Benim hayatımdan , bu günümden ve günümüzün şartlarından epey uzak olan durumu anlamaya çalıştım.
Adeta bir film senaryosu gibi anlatılan hayatın içindeki kesitlere baktım.
Anneyi düşündüm...
Halayı anne zanneden o küçücük kızın psikolojisini düşündüm...
Güçlü durmaya çalışan babayı ,
Kardeşi için böyle bir sorumluluğu alan halayı ,
Birdenbire yeni kardeşleri gelen diğer çocukları...
Çaresiz sağlık sistemini ve çalışanlarını...
Bugün yeni doğan ünitelerimiz seviyesine göre en ağır sağlık sorunları yaşayan bebeklere
hayata tutunma şansı vermekte. Her türlü kayıt günlük tutulmakta ve bebeklerin her türlü bilgisi
ailelerle paylaşılmaktadır. Bütün özverili yeni doğan ünitesi çalışanlarına sevgilerimi , saygılarımı
sunar başarılar dilerim. Dr. Ayşen Çankaya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder