NÖROLOG YAZAR OLIVER SACKS HAYATINI KAYBETTİ

İngiliz nörolog ve yazar Oliver Sacks 'ı blog yazı konusu yapmamın sebebi aşağıdaki paragrafta sarf ettiği cümlelerdir :

'' Hala ortadoğu meselelerini , küresel ısınmayı , artan eşitsizlikleri derinlemesine önemsiyorum ama artık bunlar benim işim olmaktan çıktı , geleceğe ait meseleler haline geldi. Yetenekli genç insanlarla tanışınca çok seviniyorum . Bana biyopsi yapanlarla ve metastaz teşhisimi koyanlarla bile. Geleceğin emin ellerde olduğunu hissediyorum. ''

Bu sözler 82 yaşında göz tümörünün karaciğere yayılması sonrası hayatını kaybeden bir doktor-yazarın duygularını ifade etmesi. Şöyle bir empati yaptım . Dünyada ne için yaşıyoruz ? Yemek , içmek ve soy devamı sadece bunlara yaşam diyenlere değil sorum . Daha üst bilinçlere . '' İNSAN '' olmak isteyenlere.

Nasıl İNSAN oluruz ? 

Şu an ölümcül bir tanı almış olsaydınız bir gününüzü nasıl yaşardınız?

Bakın bu tanıyı almış Sacks kendi hislerini nasıl dile getirmiş . Kendi hisseme düşeni tecrübe etmiş olandan almak yaşam rehberimdir. Bence güzeller güzeli Peygamber'in  ''İlim Çin'de de olsa alınız '' hadisi ilmin ne kadar evrensel eski deyişle cihanşümul olduğunu , faydalı bilginin belli bir kavmin malı oladığını , her yerde bulunabileceğini başka bir deyişle bilginin milliyeti olmadığını anlatmaktadır.

'' Geçtiğimiz günlerde hayatıma çok yükseklerden bakabildim , parçalarının arasındaki bağlantıları derinlemesine hissedebildim. Ancak bu hayatımı bitirdiğim anlamına gelmiyor ! 

Tam tersine , son derece canlı hissediyorum ve kalan zamanda arkadaşlıklarımı derinleştirmeyi , sevdiklerimle vedalaşmayı , daha çok yazmayı , gücüm olursa seyahat etmeyi ve yeni düzeylerde anlayışlara ve sezgilere ulaşmayı istiyorum , umuyorum...

Bu süreç cesaret , netlik ve net konuşma içerecek ; dünya ile olan hesaplarımı yoluna koymaya çalışacağım . Ama eğlenceye de zaman olacak ( hatta zevzekliğe bile ) 

Beklenmedik bir zihin açıklığı ve bakış açısı hissediyorum . LÜZUMSUZ HİÇ BİR ŞEYE VAKTİM YOK ! Kendime odaklanmalıyım , işime ve arkadaşlarıma .Artık akşam haberlerini izlememeliyim . 

Geçtiğimiz 10 senede yaşıtlarım arasında yaşanan ölümler hakkında giderek bilinçlendim . Benim neslim kapıdan çıkma aşamasında ve her ölümle sanki benim de bir parçam kopuyor , benden bir şey ayrılıyor. Gittiğimizde hiç bir zaman bizim gibi biri daha olmayacak , zaten kimse kimseye benzemez . İnsanlar öldüklerinde yerlerine yenileri konamaz , onlar doldurulamayacak boşluklar bırakırlar. Eşsiz bireyler olmak , kendi hayatımızı yaşamak ve kendi ölümümüzü ölmek genetik ve sinirsel kaderimiz.

Korkmuyormuşum gibi yapamam ama baskın olan hissim minnettarlık . Sevdim ve sevildim ; çok şey verildim ve karşılığında çok şey verdim . Okudum ve gezdim , düşündüm ve yazdım . Dünya ile bir ilişkim oldu , yazarların ve okurların sahip olduğu çok özel bir ilişki . 

Her şeyden önemlisi duygulu bir varlık , bu güzel dünya üzerinde düşünen bir hayvan oldum ve bu bile benim için muazzam bir ayrıcalık ve maceraydı...''

Şimdi tekrar soruyorum : NASIL İNSAN OLURUZ ?

Teşekkürler Sonseray Şıkrak . Oliver Sacks 'ın sözleri T24 haberinden alınmıştır