17 yıl önce çalıştığım ilk sağlık ocağında hasta bakmaya başladım . Tam 1 ay Vademacum ( ilaç rehberi ) ezberledim. Benden deneyimli doktor abilerimin , ablalarımın polikliniklerine stajyer olarak katıldım. Sonuçta insan sağlığı şakaya gelmez. Nitekim bu sorumluluk sahibi tarafım ve mesleğime olan sevgim sayesinde şüphelenip sevk ettiğim bazı hastaların erken teşhislerine yardımcı oldum. Bu sonradan gerçekleşen güzelliklerin öncesine götüreceğim sizi.. Yani ilk hastama .
Tek başıma polikliniğe girdim sevgili hemşiremle hayatım boyunca unutmayacağım ilk hastamı beklerken içeri girdiler.. Evet kucağında bebeği ile gelen anne kestirmeden anlattı sıkıntısını . ''Doktor Hanım bu kızan günde 3 kere sıçiydi şimdi 5 kere sıçiy bi bakıversen.'' Az dışarı çık hanım dedim ve hemşiremle kendimize geldik. Olsun dedim meslek hayatım çok eğlenceli geçecek :))) Ve gerçekten acillerde bile hayata bağlanıp toparlanacak bir şeyler bulduk. Acıya rağmen eğlendik. Bu sebeple bazen sağlık kuruluşlarında çalışanlar size olması gerekenden mutlu , neşeli gelebilir. Ama aslında onlar bir önceki acının etkilerini üzerlerinden atıp bir sonraki vakaya moralmen hazırlanıyorlardır. Çünkü psikolojik olarak denge sağlanmazsa hizmet edemeyecek kadar çökmek olasıdır. Tabi ki dozunda ve saygı çerçevesinde....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder