17 Haziran 2016 Cuma

KARNE GÜNÜ

       


                    Karne günü ile ilgili bir şeyler yazmasak olmaz tabii . Gerçi nerede eski Ramazanlardan çok nerede eski karneler denecek kadar var . Özel okulların ve öğrencilerinin yıl sonu puanlarına katkıda bulunmak isteyen diğer okulların az da olsa arttırdığı notlar öğrenciler kadar aileleri de karne başarısına odaklamıyor eskisi kadar .

             Yine de çocuğumuz karne alacaksa bugünü ilerideki başarıları için motivasyon kaynağı olarak kullanacağı bir fırsat haline getirebiliriz. Karne yıl sonunda çocuğun genel durumu ile ilgili başarı göstergelerinden biri. Bazı öğrenciler ailelerinden çok , bazı aileler de çocuklarından çok anlam yükleyebiliyor karneye.

             Aslında karne her ne kadar davranışsal ve gelişimsel notlar içerse de genelde akademik başarının not , teşekkür ve ya takdir belgesi şeklinde yansıması olarak algılanır . Duygusal zeka konusunda yazdığım eski tarihli yazılara bakarsanız , akademik zekayı değerlendiren IQ 'nun hayattaki total başarıda tek başına etkili olmadığı ispatlanmıştır.

            Peki biz aileler olarak ne yapalım ? Karneye hiç önem vermeyin demiyorum . Çocuğun kişilik yapısı ve motivasyon kaynakları göz önünde tutularak aile davranışlarını düzenlemeli . Övünmek için yazmıyorum benim karnelerim tam puana yakın ortalamayla gelirdi . Ailemin aldığı hiç bir büyük hediye hatırlamıyorum . Benim en büyük hediyem aile içinde değer görülen bir birey olarak varlığımın onurlandırılmasıydı . Bunu da nasıl yaptılar kısaca anlatayım .

            Annem ve babam maaşları sınırlı iki memur olarak ev borcu ödüyorlardı . Daha 11 yaşındaydım . Bir gün bir aile toplantısı yaparak kardeşim ve benimle görüştüler. '' Borcumuzu öderken ailecek hareket etmeliyiz . Çocuklar bu konuda sizin desteğinize ihtiyacımız var. ''

           Böyle yaparak ne yaptılar ? Bizi de birey olarak kabul edip ortak vizyona dahil ettiler ve hedef gösterdiler. Herkes vazifesini yapacak , gereksiz masraflardan kaçınacak ve bu ortak amaca hizmet edecekti . Sorumluluk alacaktı . Bu kadar basit :) İşte doğru aile tutumu dış başarıyı abartmadan , çocuğa hayatı boyunca gerecek iç başarıyı geliştirme fırsatı sunmaktır. Bunlar nelerdir :

* Sorumluluk alma

*Azimli ve kararlı olma


*Saygılı ve sevilen bir birey olma yolunda ilerleme


*Güvenilir olma


*Dürüst ve ahlaklı olma ... 


  v.s şeklinde uzayabilecek evrensel değerleri içselleştirmiş ve uygulayan bireyler haline gelmelerine destek olmaktır.

           Ailelere tavsiyem sağ taraftaki davranış özelliklerine daha çok dikkat etmeleri . Öğretmenlere tavsiyem de standart şekilde doldurmalar yerine öğrencilerin aile ve okul ayakları ile de gelişmelerine imkan verecek şekilde her öğrenci için önemle doldurmaları . Eminim toplumsal bilinç düzeyimiz attıkça buna dikkat eden veli profili artacak ve öğretmenlerimiz zaten eğitimli oldukları bu konuda daha fazla katkı sağlamış olacaklar. Bunu zaten yapan değerli öğretmenlerimize ve dikkat eden ailelerimize teşekkür eder , tüm öğrencilerimize kendilerini tembel , başarısız gibi genelleme yaparak sıfatlarla değerlendirmedikleri , nerede eksikleri varsa orayı geliştirdikleri , dinlenip eğlendikleri ve enerji depoladıkları bir tatil dilerim...

            

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder